dinsdag 24 januari 2012

नेपाली en school


Ik heb besloten om iets te doen aan het gevoel hier in Tikapur een analfabeet te zijn! Debbie had een nieuwe cursus Nepali voor mij meegebracht, toen ze uit Pokhara kwam. De groep heeft daar n.l. nog 3 weken iedere dag 4 uur Nepali les gehad. Een mooi boek, 2 CD’s en een speciaal oefenboek om de Nepalese letters te leren. Het zijn meer tekens dan ons alfabet. De eerste 6 tekens heb ik nu al goed geoefend, ook het schrijven. Robert Feikens zou trots op me zijn, geloof ik….(de schoon schrijfleraar van Helicon) Heel netjes, in hokjes, regels vol en met veel toewijding. Ik hoop dan ook mettertijd de Nepalese lessen van de kinderen in ieder geval te kunnen volgen. En het lijkt me ook handig om de borden te kunnen lezen op straat, net als menukaarten of prijslijsten.


मिजं पच काँ हेत ओओक अल हाहा 
voor wie wil puzzelen......bovenstaand is Nederlands in Nepali script...


De eerste werkdag met een leerkracht. Ik werkte met een leerkracht Nepali. Ms. Gita had mij gevraagd met haar mee te lopen. Deze juf treuzelt vaak met naar de klas gaan, is vaak pas na 15 minuten van het begin van de les in de klas, gaat er per les meestal 4 a 5 keer uit, en praat dan ook met andere leerkrachten en houdt dus ook anderen van het werk. Miss Gita ergert zich groen en geel aan haar…. We hebben veel besproken; Wat goed ging, waar ze trots op was, wat ze belangrijk vindt, wat haar verantwoordelijkheid is en wat ze eventueel ook zou kunnen doen. We ontdekten o.a. dat er in de eerste klas 7 kinderen het Nepalees niet kunnen lezen, en dat terwijl zij zelf het jaar ervoor aan deze kinderen had leren lezen….. Ze kunnen met hun vinger de tekst niet op de juiste plek aanwijzen of volgen… Over twee weken werk ik weer een dag met deze juf. Ik heb haar gevraagd om een manier te bedenken om deze kinderen aan het lezen te helpen, ook zal ze proberen een spel te gaan bedenken voor een van de klassen om het tijdens de les te gebruiken.
Het was geweldig om te zien dat ze de hele dag niet 1x een kind heeft geslagen. Ook was er geen stok te zien. Gelukkig. Wat de andere leerkrachten betreft weet ik het natuurlijk niet precies, maar het lijkt erop dat men probeert de stok niet te gebruiken.

Vandaag was er weer een Bidah. Een feestdag. Alle banken en scholen dicht. Vanmorgen werd er door 4 juffen echter wel les gegeven, vrijwillig. De “extra Classes” binnenkort zijn namelijk de final exams, ook voor de kleinsten. Die moeten goed gemaakt worden. Men vreest er namelijk voor dat het de school volgend jaar een stuk minder goed zal gaan.
Er was een hele goede leerkracht Engels werkzaam op de secondary school. Hij was vreselijk streng, voor leerlingen EN collega’s. Hij stimuleerde iedereen de gehele lestijd te gebruiken en niet de kantjes er van af te lopen. Dit werd hem door sommigen niet in dank afgenomen.
Uiteindelijk nam hij zelf ontslag….en bouwt nu een eigen en nieuwe school. Men vreest dus dat erg veel leerlingen naar deze school zullen overstappen. Zowel bij ouders als leerlingen is deze man erg populair.
Nu probeert men er op de school alles aan te doen om in ieder geval ervoor te zorgen dat de leerlingen goede resultaten behalen. Alle leerlingen die niet goed scoorden, krijgen extra lessen.

Nu was ik er vanochtend ook. Op mijn vrije dagen werk ik met de kinderen die daar inwonen, en geen extra les hebben, en houdt ze muzikaal bezig. Muziek, tekenen, handenarbeid en handwerken staan niet op het lesprogramma, dus er is genoeg te doen. We deden aan body-percussion. Dat vonden ze geweldig. De “boom-slap-clap” vonden ze prachtig, net als de “rainwave”. Twee jongens hebben allebei een schitterend Nepalees lied voor mij gezongen. De jongste had echt een prachtige stem!
Een student had pas een fluitje gekocht. Ik had de mijne bij me, en deed hem wat voor. Ik leerde hem hoe hij zijn vingers moest houden en gaf hem de eerste paar grepen. Hij heeft lang geoefend en twee van zijn vrienden met hem. Wie weet komen er nog meer fluitjes.
Stiekem geniet ik enorm van het werken met de kinderen. Eigenlijk zit daar mijn hart natuurlijk! Maar goed ik ben hier om met de leerkrachten te werken…..en daarmee bereik ik uiteindelijk veel meer kinderen.
Het was grappig dat de leerkrachten die les hadden gegeven na afloop ook de “boom-slap-clap” wilden leren. Miss Gita deed het echt geweldig, daar zit ritme in. Haha…

Toen ik richting huis wilde gaan bleek het volledige bestuur te wachten op iemand die zou komen van het ministerie. Ze willen de crisis die volgens hun ontstaan is, graag bespreekbaar maken. Ook het feit dat er al maanden geen salaris betaald is…..Ik ben benieuwd of er morgen iets over gezegd gaat worden.

Asmita heeft me de opdracht gegeven morgen een top en een petticoat te kopen. Ze wil zaterdag met mij naar het festival en ze wil mij dan in een Sari van haar stoppen, of draperen…. Er zijn ook verschillende leerkrachten die het over hetzelfde gehad hebben….ik zal dus morgen maar een top en een petticoat kopen, en dan binnenkort in een echte Sari rondlopen. Ben nu al benieuwd naar de foto’s, hihi

Net belde Ewa uit Dhangadhi. Ze komt het komend weekend naar mij toe. Heel gezellig. Zo valt het allemaal best mee he. Ik krijg steeds meer aanspraak en of gezelschap. Tikapur voelt nu wel goed.

O ja, over Ewa gesproken…. Ewa uit Kathamndu heeft een tijdje geleden in Kailali een werkbezoek/reis gemaakt. Daar heeft ze schitterende foto’s gemaakt die een heel goed beeld van de omgeving hier schetsen. Ook komt het landleven goed tot z’n recht.
Als het wilt bekijken klik dan op;
en 
het is echt de moeite waard! 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten