Ik heb besloten om iets te doen aan het gevoel
hier in Tikapur een analfabeet te zijn! Debbie had een nieuwe cursus Nepali
voor mij meegebracht, toen ze uit Pokhara kwam. De groep heeft daar n.l. nog 3
weken iedere dag 4 uur Nepali les gehad. Een mooi boek, 2 CD’s en een speciaal
oefenboek om de Nepalese letters te leren. Het zijn meer tekens dan ons
alfabet. De eerste 6 tekens heb ik nu al goed geoefend, ook het schrijven.
Robert Feikens zou trots op me zijn, geloof ik….(de schoon schrijfleraar van
Helicon) Heel netjes, in hokjes, regels vol en met veel toewijding. Ik hoop dan
ook mettertijd de Nepalese lessen van de kinderen in ieder geval te kunnen
volgen. En het lijkt me ook handig om de borden te kunnen lezen op straat, net
als menukaarten of prijslijsten.
मिजं पच काँ हेत ओओक अल हाहा
voor wie wil puzzelen......bovenstaand is Nederlands in Nepali script...
De eerste werkdag met een leerkracht. Ik werkte
met een leerkracht Nepali. Ms. Gita had mij gevraagd met haar mee te lopen.
Deze juf treuzelt vaak met naar de klas gaan, is vaak pas na 15 minuten van het
begin van de les in de klas, gaat er per les meestal 4 a 5 keer uit, en praat
dan ook met andere leerkrachten en houdt dus ook anderen van het werk. Miss
Gita ergert zich groen en geel aan haar…. We hebben veel besproken; Wat goed
ging, waar ze trots op was, wat ze belangrijk vindt, wat haar
verantwoordelijkheid is en wat ze eventueel ook zou kunnen doen. We ontdekten
o.a. dat er in de eerste klas 7 kinderen het Nepalees niet kunnen lezen, en dat
terwijl zij zelf het jaar ervoor aan deze kinderen had leren lezen….. Ze kunnen
met hun vinger de tekst niet op de juiste plek aanwijzen of volgen… Over twee
weken werk ik weer een dag met deze juf. Ik heb haar gevraagd om een manier te
bedenken om deze kinderen aan het lezen te helpen, ook zal ze proberen een spel
te gaan bedenken voor een van de klassen om het tijdens de les te gebruiken.
Het was geweldig om te zien dat ze de hele dag
niet 1x een kind heeft geslagen. Ook was er geen stok te zien. Gelukkig. Wat de
andere leerkrachten betreft weet ik het natuurlijk niet precies, maar het lijkt
erop dat men probeert de stok niet te gebruiken.
Vandaag was er weer een Bidah. Een feestdag.
Alle banken en scholen dicht. Vanmorgen werd er door 4 juffen echter wel les
gegeven, vrijwillig. De “extra Classes” binnenkort zijn namelijk de final exams,
ook voor de kleinsten. Die moeten goed gemaakt worden. Men vreest er namelijk
voor dat het de school volgend jaar een stuk minder goed zal gaan.
Er was een hele goede leerkracht Engels
werkzaam op de secondary school. Hij was vreselijk streng, voor leerlingen EN collega’s. Hij
stimuleerde iedereen de gehele lestijd te gebruiken en niet de kantjes er van
af te lopen. Dit werd hem door sommigen niet in dank afgenomen.
Uiteindelijk nam hij zelf ontslag….en bouwt nu
een eigen en nieuwe school. Men vreest dus dat erg veel leerlingen naar deze
school zullen overstappen. Zowel bij ouders als leerlingen is deze man erg
populair.
Nu probeert men er op de school alles aan te
doen om in ieder geval ervoor te zorgen dat de leerlingen goede resultaten
behalen. Alle leerlingen die niet goed scoorden, krijgen extra lessen.
Nu was ik er vanochtend ook. Op mijn vrije
dagen werk ik met de kinderen die daar inwonen, en geen extra les hebben, en
houdt ze muzikaal bezig. Muziek, tekenen, handenarbeid en handwerken staan niet
op het lesprogramma, dus er is genoeg te doen. We deden aan body-percussion. Dat vonden ze
geweldig. De “boom-slap-clap” vonden ze prachtig, net als de “rainwave”. Twee
jongens hebben allebei een schitterend Nepalees lied voor mij gezongen. De
jongste had echt een prachtige stem!
Een student had pas een fluitje gekocht. Ik
had de mijne bij me, en deed hem wat voor. Ik leerde hem hoe hij zijn vingers
moest houden en gaf hem de eerste paar grepen. Hij heeft lang geoefend en twee
van zijn vrienden met hem. Wie weet komen er nog meer fluitjes.
Stiekem geniet ik enorm van het werken met de
kinderen. Eigenlijk zit daar mijn hart natuurlijk! Maar goed ik ben hier om met
de leerkrachten te werken…..en daarmee bereik ik uiteindelijk veel meer
kinderen.
Het was grappig dat de leerkrachten die les
hadden gegeven na afloop ook de “boom-slap-clap” wilden leren. Miss Gita deed
het echt geweldig, daar zit ritme in. Haha…
Toen ik richting huis wilde gaan bleek het
volledige bestuur te wachten op iemand die zou komen van het ministerie. Ze
willen de crisis die volgens hun ontstaan is, graag bespreekbaar maken. Ook het
feit dat er al maanden geen salaris betaald is…..Ik ben benieuwd of er morgen
iets over gezegd gaat worden.
Asmita heeft me de opdracht gegeven morgen een
top en een petticoat te kopen. Ze wil zaterdag met mij naar het festival en ze
wil mij dan in een Sari van haar stoppen, of draperen…. Er zijn ook
verschillende leerkrachten die het over hetzelfde gehad hebben….ik zal dus
morgen maar een top en een petticoat kopen, en dan binnenkort in een echte Sari
rondlopen. Ben nu al benieuwd naar de foto’s, hihi
Net belde Ewa uit Dhangadhi. Ze komt het
komend weekend naar mij toe. Heel gezellig. Zo valt het allemaal best mee he.
Ik krijg steeds meer aanspraak en of gezelschap. Tikapur voelt nu wel goed.
O ja, over Ewa gesproken…. Ewa uit Kathamndu
heeft een tijdje geleden in Kailali een werkbezoek/reis gemaakt. Daar heeft ze
schitterende foto’s gemaakt die een heel goed beeld van de omgeving hier
schetsen. Ook komt het landleven goed tot z’n recht.
Als het wilt bekijken klik dan op;
en
het is echt de moeite waard!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten