zondag 15 januari 2012

15 januari, reis naar Dhangadhi met koorts.


Vandaag is het Maghe Sankranti festival. Ik heb er niet zoveel van gemerkt.
Gisteren heb ik een heerlijke dag met Linda in Tikapur gehad. Ze kwam rond 10.30u. aan. Ze was helemaal verkleumd door de koude busrit, ochtendkoude en dikke mist.
Nadat ze op het balkon in de net verschenen zon wat opgewarmd was, zijn we te voet naar school gegaan. Daar bekeken we de school en we kregen er Dahl Bhat. Ook leerde ze miss Gita kennen en we maakten even een praatje met haar.
De manager van de lodge bracht ons naar de riksja’s en regelde een trip naar Tikapur park. Het was prachtig weer en ik voelde mij best goed. Verkouden maar goed.
Het park was prachtig, zeker nu de zon scheen, was het echt een genot en een oase aan rust. Toen we bij de picknick plaats kwamen, zagen we een ossenkar de rivier oversteken.  Heel apart om te zien.
Na het park zijn we naar het bananen hotel gegaan waar we een heerlijke romige bananen drink kregen. Hhhhhmmmmm.
Na Linda nog enkele verschillende pleintjes van Tikapur te hebben laten zien, liepen we naar huis, met een kokosnoot, en een kilo aardappelen. Ze had zoals beloofd zuurkool en rookworst meegebracht en dat aten we! Heerlijk!
Na het eten hebben we een aantal nuttige dingen op papier gekregen over persoonlijk riskmanagement, en welke zaken ik met Raj van VSO wil bespreken. Linda is heel goed in dit soort dingen te structureren.
’s Avonds werd ik wat gammeler, toen ik rond 21.00u mijn bed indook bleek ik flink koorts te hebben…balen…..maar goed, een paracetamol doet wonderen, toch?

De volgende ochtend werd ik weer redelijk fit wakker. Wel een wat algemeen gevoel van moeheid, of hangerigheid? Ik heb voor ons wentelteefjes met kaneelappeltjes gemaakt. Het was echt smullen.
Linda ging nog een rondje door Tikapur lopen. Ik wilde nog een half uurtje rusten, maar Linda kwam erachter dat de laatste bus naar Dhangadhi rond 12.00u zou vertrekken….dus inpakken, opruimen, afwassen en de boel klaar maken voor vertrek.
We zaten op tijd in de bus en hij vertrok precies op tijd.
Ergens onderweg kreeg Linda telefoon van Jimmi die op weg was met Raj vanuit Kathmandu. Hij wist te vertellen dat mijn landlord afgelopen vrijdag met een rekenng naar het VSO office is gegaan. Hij is nog steeds in Kathmandu. Schijnbaar heeft de principal de kosten voor zijn gulheid bij de landlord neergelegd, die vervolgens daarmee naar VSO is gegaan. En dat allemaal ook nog eens achter mijn rug om! Echt, de brutaliteit! En waarom niet samen met mij willen kijken welke oplossingen ervoor te bedenken zijn…..Ik ben er ontzettend boos over. Ook de schijnheiligheid waarmee mij verzekerd werd dat de principal zo goed voor zijn mensen zorgt e.d. ggrrr, brr… Ik denk dat ik het hele spul donderdag terug ga brengen. Linda vertelde mij dat er veel goedkopere oplossingen voor zijn…..
Maar ik wil er nu ook nog niet echt in investeren. Eerst wil ik kijken hoe de meeting donderdag gaat. We moeten checken hoe groot de bereidheid van de school is, om een echte voorbeeld school te worden. Daarbij hoort dat o.a. het slaan zal omgevormd moeten worden. Ook andere criteria zullen we moeten bespreken. Mocht blijken dat men daar helemaal niet naar toe wil werken, zal de hele placement ter discussie staan…. Er hangt veel van af.

We waren om 15.55u in Dhangadhi. Ik was kapot! De bus was steeds erg vol. Er zaten zelfs regelmatig hele stukken mensen op het dak, stonden hutje mutje in de busgang, en sommige geuren waren bijna misselijk makend. Om de paar minuten stopte de bus om er nog iemand in te laten of er uit te laten….Gelukkig dat wij van het begin af aan hebben kunnen zitten. De tocht was echter minder fijn.

Toen we hier aan kwamen, was ik zoooo kapot dat ik eerst een flink potje heb zitten janken. Ik voelde me ziek, zwak, misselijk……
Na ¾ uur kreeg ik een sms’je dat ze de infobijeenkomst zouden beginnen. Ik had wel echt zin om mensen te zien en ben er naar toe gegaan. Maar goed ook, want er werd gelijkertijd eten besteld. Ik heb een zalige chicken pizza gegeten. Dat deed me enorm goed. Maar ik weet wel dat ik eigenlijk gewoon ziek ben. Dus vroeg slapen met een paracetamolletje en morgen zal ik kijken hoe het gaat met de workshops…..

Ik moet trouwens wel nog even kwijt dat we in een geweldig hotel zitten. Het Rubis Hotel in Dhangadhi. De lakens zijn wit en schoon, de kamers zijn netjes en schoon, de douche heeft echt warm water en er is gratis internet als er geen powercut is. Fantastisch! O ja, en tv met kabeltelevisie….. er zijn slechtere adressen om je ziek te voelen en uit te herstellen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten