Dhangadhi, workshops
in een schitterend hotel
Gisteren heb ik het goed rustig aan gedaan. De ochtend heb
ik de workshop bijgewoond en dat was prima, maar vermoeiend. Tegen de middag
kwam de koorts terug, dus ’s middags bedrust, met een mooie film met Meryl
Streep.
Vanochtend had ik een one-to-one met Raj, waar Jimmi was er
ook was. Ik had het voorbereid met
Linda. De vragen goed verdeeld en op veel van mijn items werd prima gereageerd.
Het is duidelijk dat VSO niet voor de kosten kan op komen van de back-up power.
Maar Linda heeft in Kathmandu ook een hele goede oplossing, die lang niet zo
duur was. Daar ga ik dan maar achteraan.
Verder heb ik aangeboden om in de zomermaanden tijdens de
monsoon in een ander programma op een andere plek in Nepal iets te doen. In die
tijd zijn de scholen hier dicht en kruipen de slangen over straat. Daar wordt
ook aan gewerkt. Raj gaat het met
Smriti bespreken. Verder kan ik een keer per maand op kosten van VSO naar
Dhangadhi, en kan Terri 14 dagen later naar Tikapur komen. Daarnaast kan ik
naar Dhangadhi voor twee andere meetings.
Linda gaat me helpen het dispuut met TNT op te lossen. We
hebben besproken dat TNT een goede naam hoog te houden heeft. We gaan in ieder
geval de Nederlandse ambassade informeren. Dat stel ik ook zeer op prijs! Prima,
dat zal de gevoelens van eenzaamheid verminderen.
Morgen is de meeting met de school. Ik ben benieuwd hoe dat
verder zal verlopen.
Maar na vandaag ben ik al veel positiever gestemd.
Wat wel erg jammer was, is dat zowel mijn RP als de
leerkracht van school, die uitgenodigd waren om de workshop bij te wonen, niet
verschenen zijn. Tja…. Niets aan te veranderen.
O ja, we kregen de nieuwe load shedding tabel….die is dan
eigenlijk wel om helemaal depri van te worden hoor….ze gaan vanaf vandaag 2x
per dag 4 tot 6 uur de stroom onderbreken… Met die uren wordt het nog een kunst om op tijd laptop en gsm opgeladen te krijgen......Dat moet ik wel echt zien op te
lossen. Ik weet dat ik anders niet lang zal volhouden.
Inmiddels is het de
19e.
We hadden de grote vergadering met de school. Wel later dan
gepland. Er bleek ineens een crisis meeting van de directie te zijn, waar de
principal e.d. waren. Ook blijkt mijn huurbaas gisteravond teruggekomen te
zijn, en is ook bij de vergadering.
Na te hebben gegeten en een uur te hebben gewacht, begonnen
we met het Hoofd miss Gita, enkele leerkrachten, en twee andere mensen van de
school. We bespraken wat het project PPP-school inhoudt. We verzamelden hun
verwachtingen (die aanvankelijk wel anders waren) en hun wensen. We hadden het
erover dat deze school een modelschool zpu moeten zijn of worden voor andere
scholen. POnze vraag was wat zij zich daaronder voorstellen en hoe ze die rol
op zich zouden willen nemen.
Rond 13.00u kwamen de principal en mijn huurbaas erbij. We
bespraken child-friendly-teaching
en dat VSO slaan absoluut niet kan tolleren; het is een voorwaarde om met
elkaar te kunnen werken. Verder werd duidelijk wast de management rol van Terri
voor de school zou kunnen betekenen.
Tot slot hebben we geinventariseerd hoe de
Budhanilkantaschool nog een rol kan vervullen en wat daarvan verwacht wordt.
Er ontstond een levendige discussie die wel erg goed was.
Uiteindelijk was iedereen wel blij dat ik met ze ga werken en ook workshops zal
verzorgen.
Ik ben blij dat alles nu duidelijk is en ga graag aan de
slag.
De enige die niet zo tevreden was, was mijn RP. Hij keek erg
op z’n neus dat de scholen die hij geselecteerd heeft, toch nog eens goed tegen
het licht gehouden moeten worden van Raj. De naam doet vermoeden dat het geen gouverment schools zijn, en
dan zijn ze gewoon geschikt om opgenomen te worden in het programma,
gediskwalificeerd.
Na de meeting hebben we met de club nog nagepraat bij mij
thuis. Ook dat was erg fijn. Linda en Jimmi gaan mij nog voorzien van de
notulen e wat handige documenten die ik kan gebruiken. Uiteindelijk reden ze
rond 15.00u weg. Doei, dag, bye, namaste….
We kregen een folder van VSO die ook als PDF te bekijken en te lezen valt. hij staat op; Steps in Nepal
Het voelt nu een stuk beter om hier te zijn. Alles lijkt wel
een beetje op z’n plaats te vallen. De grootste problemen zijn uit de weg
geruimd en zelfs het stroomprobleem wordt opgelost!
Toen ze weg waren heb ik verse melk en yoghurt gehaald.
Daarna bij Asmita in het winkeltje gezeten en even bij gekletst. Nu blijkt dat
haar man volgende week 5 dagen naar Kathmandu gaat, om zich daar in te
schrijven, zodat hij naar Korea kan om te gaan werken. Dat zou dan gaan om 5
jaar! Pppfff, daar is ze dan voor getrouwd. Heeft ze een kindje, en manlief
gaat 5 jaar in het buitenland werken. Kan zij voor schoonmoeder, kind en de
shop zorgen! Ik zou er niet blij van worden….en zij geloof ik ook niet….en dan
zegt ze; KEGARNE! Oftewel, wat kun je eraan doen……
Morgen en het weekend zal ik het rustig aan gaan doen. Mijn hoest lijkt minder te worden en de koorts is nu echt verdwenen. het gaat weer de goede kant op. Maar ik ga wel even heel goed voor mijzelf zorgen de komende dagen. Dan kan ik er daarna weer goed tegen!
foto's op; nieuwe foto's
Geen opmerkingen:
Een reactie posten