Pashupathinath tempel

In de vroege ochtend heb ik alle spullen klaargemaakt die over de weg met een koerier naar Dhangadhi getransporteerd zullen worden klaargemaakt. Rond 10u kwam Prem, die Cora en mij meenam naar het katoor. Op het VSO kantoor nog wat gezellige praatjes gemaakt de  mensen die daar werken. De harp in de grote doos ingepakt e.d. Hij is nu nog een stuk zwaarder. Het was er prettig om daar iedereen nog even gezien te hebben.

Cora vertelde dat het huizen zoeken en overdragen van VSO-woningen niet geheel vlekkeloos verloopt in Pokhara….ik hoop dat ze daar goed uit gaan komen en dat wij het in Dhangadhi netjes en goed zullen regelen.

Nadat ik in op kantoor was geweest ben ik naar de laatste plaats gegaan in Kathmandu die ik graag wilde bezoeken. Het is de Kathmandu-Pashupatinath tempel. Ik heb er geen foto’s gemaakt. Er is een website waar alles duidelijk te zien is.  kathmandu-pashupatinath tempel

tijdens de twee uur die ik hier spendeerde zag ik zag hoe een overledene door zijn zoons, of misschien broers, van zijn kleding ontdaan werd terwijl hij onder een doek lag. al zijn lijflijke bezittingen werden in de rivier gegooid. Daarna werd hij in witte linnen doeken gewikkeld en overdekt met oranje doeken en bloemen. Daarna werd hij naar een soort offerblok gedragen. Familie, vrienden en kennissen kwamen langs om te groeten en eer te betonen. Sommige legden geld op de bloemen. Na enkele ceremoniële handelingen werd het vuur ontstoken. Er was veel plubliek.

Ik vond het erg indrukwekkend. De sfeer was simpel, respectvol, natuurlijk en open.

Het leek mij niet gepast foto’s te maken van dit gebeuren……

Het is wel heel erg fijn dat we een voluteer pasje hebben van VSO. Ik kwam er zelfs hier gratis mee binnen. Ook krijg ik er korting mee in de bussen en de tuctucs. In de meeste winkels wil het onderhandelingen om de prijs te drukken ook wel helpen.

Bij deze tempel sprak de man achter de kassa zich lovend uit over het feit dat ik twee woorden Nepali sprak, een Kurta Sarwal droeg en volunteer-work doe. Het was heel prettig.

Ondertussen zijn mijn koffers ook al gepakt, alleen de laatste dingen die ik nog nodig heb moeten er morgenochtend nog bij. Dan vliegen we naar de Terai. Ik heb er zin in. Het is daar nu ook warmer. Ik ga gewoon een winter overslaan.

Aangezien het niet duidelijk is of het hotel daar internet heeft, ga ik er van uit dat ik er misschien wel een tijdje uit zal liggen met het bijhouden van dit blog.

Tot schrijfs…..