Weer in PGH.
Gisteren een lange dag in de auto gehad. In de ochtend hebben Aurora en Willeke nog een hike gedaan. Ik wachtte op hen in een leuk restaurantje. Daar verkochten ze ook de lokale kleding. Op een gegeven moment hebben ze mij helemaal Bhutanees aangekleed en daar samen met hen foto's van gemaakt. Dat was erg leuk. De kleding is wel vooral voor heel smalle dames gebouwd... Het aankleden werkte de lokale dames dan ook lichtjes op de lachspieren..... ;-)
Aurora en Willeke bleken gezegend te zijn geworden voor vruchtbaarheid, in het klooster waar ze naartoe gelopen waren.
Grappig is wel dat hier bij dit preutse volk, er overal fallische symbolen zijn. Grote en kleine, te pas en te onpas....overal kom je ze tegen.
Op de weg terug naar Paro kwamen we ook weer door Timpu waar we een lunch namen en daarna de weekmarkt bezochten. Wat er vooral opviel was de enorme netheid in de hele grote hal. Netheid en rust.... Zo anders dan in Nepal. Geen stof, de vloeren schoon, de mensen geduldig.
Nog twee kleine winkeltjes bezocht en op de markt wat vers fruit gekocht, ging de reis door naar Paro.
In Paro hebben we nog even lekker kunnen shoppen. Aurora en Willeke kochten er beiden een Bhutanese outfit. Mooie stoffen en prachtige kleuren.
Zelf heb ik hier niet veel gekocht. Een klein boekje met mooie tekening/aquarellen als aandenken.
Jammer dat dit alweer de laatste uren in dit bijzondere land zijn. Een land dat bijna 100% biologisch is, waar de boeren subsidie krijgen voor broeikasjes, zodat ze niets uit India hoeven te importeren, een land waar het nationaal-bruto-geluks-produkt het hoogste is.
In het hotel horen we dat een grote groep een folkloristische voorstelling heeft geboekt, die in het hotel op het dak zal plaatsvinden. Daar mogen wij zomaar bij aanschuiven. Het was een belevenis de dansen en de klanken van dit land te leren kennen. Het doet een beetje Chinees aan, maar dat is natuurlijk niet zo verwonderlijk.
Hierna was het afscheidsdinner. We hadden voor de Chauffeur en de gids ieder een envelopje gemaakt. Van Chimi en zijn baas, kregen we ieder een tanka, met de afbeelding van de vier vrienden.
Wat een dag, wat een vakantie!
Na een korte nacht om 3:45u op, 4:30u ontbijt, 5:00u in de auto naar het vliegveld. 7:00u met het vliegtuig terug naar KTM.
In PGH alweer een nieuwe VSO volunteer leren kennen. Lien uit Gent. Heeft ook in Bangladesh gezeten en is nu op vakantie in Nepal.
Uit een van mijn tanden is van de week een vulling gevallen. Gisteravond de inhoud van een kanaalbehandeling in mijn mond gevonden.
Morgen maar kijken of ok naar de tandarts kan. en dan Overmorgen richting Pokhara.
Gisteren een lange dag in de auto gehad. In de ochtend hebben Aurora en Willeke nog een hike gedaan. Ik wachtte op hen in een leuk restaurantje. Daar verkochten ze ook de lokale kleding. Op een gegeven moment hebben ze mij helemaal Bhutanees aangekleed en daar samen met hen foto's van gemaakt. Dat was erg leuk. De kleding is wel vooral voor heel smalle dames gebouwd... Het aankleden werkte de lokale dames dan ook lichtjes op de lachspieren..... ;-)
Aurora en Willeke bleken gezegend te zijn geworden voor vruchtbaarheid, in het klooster waar ze naartoe gelopen waren.
Grappig is wel dat hier bij dit preutse volk, er overal fallische symbolen zijn. Grote en kleine, te pas en te onpas....overal kom je ze tegen.
Op de weg terug naar Paro kwamen we ook weer door Timpu waar we een lunch namen en daarna de weekmarkt bezochten. Wat er vooral opviel was de enorme netheid in de hele grote hal. Netheid en rust.... Zo anders dan in Nepal. Geen stof, de vloeren schoon, de mensen geduldig.
Nog twee kleine winkeltjes bezocht en op de markt wat vers fruit gekocht, ging de reis door naar Paro.
In Paro hebben we nog even lekker kunnen shoppen. Aurora en Willeke kochten er beiden een Bhutanese outfit. Mooie stoffen en prachtige kleuren.
Zelf heb ik hier niet veel gekocht. Een klein boekje met mooie tekening/aquarellen als aandenken.
Jammer dat dit alweer de laatste uren in dit bijzondere land zijn. Een land dat bijna 100% biologisch is, waar de boeren subsidie krijgen voor broeikasjes, zodat ze niets uit India hoeven te importeren, een land waar het nationaal-bruto-geluks-produkt het hoogste is.
In het hotel horen we dat een grote groep een folkloristische voorstelling heeft geboekt, die in het hotel op het dak zal plaatsvinden. Daar mogen wij zomaar bij aanschuiven. Het was een belevenis de dansen en de klanken van dit land te leren kennen. Het doet een beetje Chinees aan, maar dat is natuurlijk niet zo verwonderlijk.
Hierna was het afscheidsdinner. We hadden voor de Chauffeur en de gids ieder een envelopje gemaakt. Van Chimi en zijn baas, kregen we ieder een tanka, met de afbeelding van de vier vrienden.
Wat een dag, wat een vakantie!
Na een korte nacht om 3:45u op, 4:30u ontbijt, 5:00u in de auto naar het vliegveld. 7:00u met het vliegtuig terug naar KTM.
In PGH alweer een nieuwe VSO volunteer leren kennen. Lien uit Gent. Heeft ook in Bangladesh gezeten en is nu op vakantie in Nepal.
Uit een van mijn tanden is van de week een vulling gevallen. Gisteravond de inhoud van een kanaalbehandeling in mijn mond gevonden.
Morgen maar kijken of ok naar de tandarts kan. en dan Overmorgen richting Pokhara.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten