7:00 ontbijt, daarna op naar de Paro_Taktsang: The Tigers Nest, toen nog vol goede moed. Dat bijzondere klooster ligt op 3120m hoogte. Nou, dat heeft me wel even een lesje geleerd. Aurora had besloten om de hele weg te paard te gaan. Ik wilde graag naar boven pelgrimeren. Tja, 800m redelijk stijl omhoog. Het viel me allemaal zwaar tegen. Ik had last van de hoogte en dat samen met mijn verkoudheid..... maar ik heb niet opgegeven en ging gestaag door. De bovenste 300 die je nog te paard kon heb ik toch maar op de rug van lief diertje gezeten. Ik was toen eigenlijk al helemaal op, en nog lang niet bij het klooster. Wel fijn om weer eens te rijden.
Na de rit kwamen de trappen. 878 treden tot bij het klooster, en daar binnen ook nog de nodige. De foto is genomen waar de trappen beginnen...... Dus al 800m hoogteverschil achter me.
Pfff hoestend en proestend kwam ik boven. Willeke is het gewend hoog naar boven te lopen en ze was er zo. Aurora deed heeft de treden ook afgelegd. Iedereen leek er minder moeite mee te hebben. Maar goed, ik heb het toch gedaan. Natuurlijk moesten we dezelfde weg weer terug, zonder de hulp van paarden, want dat zou te gevaarlijk voor ze zijn.
Waarschijnlijk is het vooral de hoogte die me nu parten speelt.
Na dit avontuur nog een Monestary bezocht. Er veel geleerd over verschillende Boeddhistische verhalen. Zoals het verhaal over de vier vrienden; olifant, aap, konijn, vogel. Mooi verhaal. Het was heel indrukwekkend. Eeuwenoud en overal tanks schilderingen.
De lucht betrok, en het leek erop dat er een onweer op komst was maar dat besloot de nadere kant op te gaan.
Hierna een uurtje in de auto naar Timpu, de hoofdstad van Bhutan. Ik heb niet zoveel van de weg gezien eerlijk gezegd. Wel valt het op dat hier alles, ook het verkeer een heel stuk rustiger verloopt dan ik ooit eerder meegemaakt heb.
Voor vandaag draai ik er een punt aan.....mijn ogen vallen bijna dicht. Nu 20:35 hier. Lekker slapen. Morgen weer een drukke dag.
O.a. Ziekenhuis bezoeken.
Na de rit kwamen de trappen. 878 treden tot bij het klooster, en daar binnen ook nog de nodige. De foto is genomen waar de trappen beginnen...... Dus al 800m hoogteverschil achter me.
Pfff hoestend en proestend kwam ik boven. Willeke is het gewend hoog naar boven te lopen en ze was er zo. Aurora deed heeft de treden ook afgelegd. Iedereen leek er minder moeite mee te hebben. Maar goed, ik heb het toch gedaan. Natuurlijk moesten we dezelfde weg weer terug, zonder de hulp van paarden, want dat zou te gevaarlijk voor ze zijn.
Waarschijnlijk is het vooral de hoogte die me nu parten speelt.
Na dit avontuur nog een Monestary bezocht. Er veel geleerd over verschillende Boeddhistische verhalen. Zoals het verhaal over de vier vrienden; olifant, aap, konijn, vogel. Mooi verhaal. Het was heel indrukwekkend. Eeuwenoud en overal tanks schilderingen.
De lucht betrok, en het leek erop dat er een onweer op komst was maar dat besloot de nadere kant op te gaan.
Hierna een uurtje in de auto naar Timpu, de hoofdstad van Bhutan. Ik heb niet zoveel van de weg gezien eerlijk gezegd. Wel valt het op dat hier alles, ook het verkeer een heel stuk rustiger verloopt dan ik ooit eerder meegemaakt heb.
Voor vandaag draai ik er een punt aan.....mijn ogen vallen bijna dicht. Nu 20:35 hier. Lekker slapen. Morgen weer een drukke dag.
O.a. Ziekenhuis bezoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten