Niets meer gehoord van Aurora of Jeroen. Ook niet op de sms die ik naar Jeroen stuurde.
Gisteren naar de tandarts gebeld en uitgelegd wat er aan de hand is. Zolang ik geen pijn heb, hoef ik niet langs te komen. Dus ben ik alles aan 't regelen om morgen naar Pokhara te gaan.
Gisteravond hadden we in Sanepa vlak bij VSO office, een treffen met de volunteers die nu hier in Kathmandu zijn. Het waas heel gezellig. Tot mijn grote verassing was Ludya ook daar. We hebben veel zitten kletsen. Ze vertelde dat ze Tikapur bezocht had en mijn school en huis gezien heeft. Ze vertelde ook, dat wanneer ze haar daar neergezet hadden, ze met de eerste en beste bus verdwenen zou zijn. ;-)
Ludya heeft een schitterend huis in Pokhara, en bood aan dat ik daar kon blijven, omdat het nu leegstaat. Dat zou gaaf geweest zijn, maar de volgende ochtend kreeg ik een sms, dat de familie daar den komende 3 weken zou zijn. Dus ging het niet door.
In PGH heb ik in de ochtend dus geregeld om met de bus naar Pokhahra te gaan en een hotelletje geregeld. Hierbij had ik goede hulp van Phill van EHN-Nepal. Hij regelde dat ik en goede prijs kreeg voor het hotel, een volunteer prijs.
Ze komen mij van de buspark ophalen en brengen me dan daar mijn bestemming. Het voelt goed dat het zo goed geregeld is.
Ik vind het ontzettend jammer dat ik niet naar het Boeddhistisch centrum ga om daar te mediteren, yoga lessen te krijgen en dharma talks te horen. Ik had dit gevonden, geboekt en mij er heel erg op verheugd.......
Maar ik kan me niet voorstellen mijn hoofd nu leeg te krijgen als ik daar in deze situatie zit...... Ik zou me te verdrietig blijven voelen over de woorden die voor mij zo kwetsend waren om te horen.
Ik ga wel een keer naar Guy, bij Luik.
Hierna ben ik met Lien naar Boudhanath geweest. Lien is net als Carolien een VSO volunteer uit Bangladesh, die nu hier op vakantie is.
Het was een gezellige middag. Warm en goed weer. Terrasje met alu paratha en momo's. Toch nog geprobeerd dat grote klooster terug te vinden, en vandaag lukte dat. Het was daar ontzettend druk. Eerst dachten we dat jet een scoort van familie dag was voor de kinderen en monniken. Later bleek echter dat er veel gasten waren die daar waren voor een speciale gebedstijd van een hele maand. Het was nu de 10e dag.
Bijzonder was ook dat ik een heel speciale monnik in witte doeken met donker rood, na twee jaar weer terug zag. Ik herkende hem al vanaf een hele afstand en wees Lien ook op deze verschijning. Ze vond ook dat hij liep alsof hij heel belangrijk is.
Na hier een tijdje de sfeer geproefd te hebben, zijn we terug gelopen naar de stoepa.
Terug in PGH met Willeke gegeten. Ze gaat morgen met Lien naar Nagarkot om te wandelen e.d. Donderdag komt ze dan ook naar Pokhara en sluit zich bij mij weer aan. Gezellig.
Nu zit ik in de bus te schommelen. Een volunteer van Phill, Maxine Lee-Morath uit Australië, zit naast me. We reizen samen. Heel prettig. Het is een wat bewolkte ochtend. Prima voor een busreis.
De reis verliep goed en rond 15:20u waren we in Pokhara. Onderweg hadden we een paar Nederlandse jongens getroffen, die naar Everest Basecamp waren geweest. De blonde had daar problemen gekregen en is met de helikopter teruggevlogen naar Kathmandu. Heftig. Nu blijkt dat hij een hartafwijking heeft en moet voor een operatie terug naar NL.
Op de buspark werden Maxine en ik afgehaald door t hotel. Ik zit nu in hotel Celestine Inn. Eenvoudig, beetje smoezelig, maar ook goedkoop.
Ik ben ondertussen langs het meditatie centrum gelopen en dat blijkt in een buurt te liggen waar ik eigenlijk niet zo graag zou zitten. Dus het is prima zo.
Ondertussen een sms van Jeroen gehad dat alles goed was gegaan.
....geef ik mezelf een ruk en stap over alle kwetsende woorden heenbreng stel voor iets af te spreken....hoe kon ik ook zo stom zijn!!!! Krijg ik terug dat gezien er allemaal was geweest, AURORA, het niet ziet zitten om zomaar voor de gezelligheid af te spreken.....ze blijkt er dus geen zicht op te hebben op hoe en wat ze allemaal aangericht heeft! Ook wil ze dat kennelijk niet bespreekbaar maken, tja....
Nou, voor mij is het daarmee wel klaar!
Vanavond met 4 andere volunteers gegeten, lekker en gezellig! Zelfs het bier smaakte mij prima. ;-) veel gekletst over placements en plannen.
Ik kreeg een uitnodiging om morgen het weeshuis te bezoeken waar Astrid en Michel werken
Groetjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten