Nature Trail liet weten dat Jeroen niet mee kan. Visum is niet rond te krijgen in zo'n korte tijd. Hij zal een trekking gaan doen. We zullen hem missen.
Nog even met Carolien en Willeke in Thamel geweest. De ring die ze gemaakt hadden was veel te groot en wens geworden. Ik heb hem niet genomen. Hij zou kijken of hij er nog iets anders van zou kunnen maken..... Voor ik naar huis ga, zal ik gaan kijken.
Na een koffie in PGH werden we om 11:45u opgehaald door een luxe bus. De koffers werden gedragen. Wat een verwennerij. ;-)
Op het vliegveld moesten we twee keer in een mega lange rij staan, die ook nog eens heel traag opschoot. We waren nog maar net door alle controles heen, toen we aan boord konden van het vliegtuig van middelgrote maat. De plaats naast mij was aan het raam, en bleef leeg..... En dat was aan de kant van de Himalaya. We mochten opschuiven en ik had een wereldling uitzicht op de giganten met witte toppen. Wat een fantastisch gezicht....en het gaat maar door en lijkt niet op te houden.
Na ongeveer 20 minuutjes kwamen we langs de Mount Everest. Wat een prachtig gezicht.
De foto's houden jullie nog tegoed. Misschien lukt het via Facebook. Mijn laptop opent iPhoto niet meer. Waarschijnlijk staan er ondertussen al teveel foto's .
Na 40 minuten vliegen vlogen we een langgerekt dal in en daar ligt dus Bhutan.
Het vliegveld ziet er al prachtig uit. Helemaal in Buddhistisch Tibetaanse stijl alles geschilderd. Alle muren en plafonds. Maar wel zijn de kleuren iets gedekt.
Buiten werden we opgewacht door een gids met chauffeur. Die namen onze koffers over en we stapten een mooie 9 persoons bus in. Dit is het gezelschap waarmee we de komende 5 dagen zullen doorbrengen.
We zijn dus in Paro in een hotel, dat net zo beschilderd is als het vliegveld. Mensen lopen hier over het algemeen in lokale klederdracht.
We zijn even door de hoofdstraat van het stadje gelopen en daarna in ons hotel gaan eten.
De soep was zuur en scherp. Zuur was niet zo erg, maar scherp was het wel heftig. Mijn neus ging er spontaan van open.
Nog even met Carolien en Willeke in Thamel geweest. De ring die ze gemaakt hadden was veel te groot en wens geworden. Ik heb hem niet genomen. Hij zou kijken of hij er nog iets anders van zou kunnen maken..... Voor ik naar huis ga, zal ik gaan kijken.
Na een koffie in PGH werden we om 11:45u opgehaald door een luxe bus. De koffers werden gedragen. Wat een verwennerij. ;-)
Op het vliegveld moesten we twee keer in een mega lange rij staan, die ook nog eens heel traag opschoot. We waren nog maar net door alle controles heen, toen we aan boord konden van het vliegtuig van middelgrote maat. De plaats naast mij was aan het raam, en bleef leeg..... En dat was aan de kant van de Himalaya. We mochten opschuiven en ik had een wereldling uitzicht op de giganten met witte toppen. Wat een fantastisch gezicht....en het gaat maar door en lijkt niet op te houden.
Na ongeveer 20 minuutjes kwamen we langs de Mount Everest. Wat een prachtig gezicht.
De foto's houden jullie nog tegoed. Misschien lukt het via Facebook. Mijn laptop opent iPhoto niet meer. Waarschijnlijk staan er ondertussen al teveel foto's .
Na 40 minuten vliegen vlogen we een langgerekt dal in en daar ligt dus Bhutan.
Het vliegveld ziet er al prachtig uit. Helemaal in Buddhistisch Tibetaanse stijl alles geschilderd. Alle muren en plafonds. Maar wel zijn de kleuren iets gedekt.
Buiten werden we opgewacht door een gids met chauffeur. Die namen onze koffers over en we stapten een mooie 9 persoons bus in. Dit is het gezelschap waarmee we de komende 5 dagen zullen doorbrengen.
We zijn dus in Paro in een hotel, dat net zo beschilderd is als het vliegveld. Mensen lopen hier over het algemeen in lokale klederdracht.
We zijn even door de hoofdstraat van het stadje gelopen en daarna in ons hotel gaan eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten