Vanochtend lekker op tijd wakker. De laatste vakantiedag is
ook nog eens World Day. Op deze dag wordt op de hele wereld op positieve wijze
aandacht gevraagd voor de wereldproblematiek rondom natuur, milieu en
klimaatverandering. Bezinning en plezier staan hierbij voorop.
Zwarte handen, heerlijk om te zien. |
Nou, dat lukte mij vandaag wel! Eerst lekker op de fiets
naar de school in de binnenstad. Ze waren al in de tuin en iedereen was aal in
de aarde bezig! De kinderen werken met veel toewijding en rustig met elkaar.
Ook kunnen ze elkaar heel goed helpen. Een fijne plek om naar toe te gaan.
Vandaag wordt er onkruid gewied, rode bietjes in twee
rijtjes gezaaid en alle vakken waar iets aan het groeien is, krijgt water.
De leerkrachten waren weer blij mij te zien en ook de kinderen
wisten mij goed te vinden voor vragen of hulp. Wat is dit fijn om te kunnen
doen!
Op een gegeven moment hadden verschillende kinderen echte
zwarte handen. Daarmee gingen ze maar al te graag op de foto.
De school had afgelopen vrijdag ook meegeholpen de
Maasoevers op te schonen, maar hadden de hesjes nog. Ik heb die na de tuinles
naar het CNME gebracht.
Van daaruit door naar natuurtuin Jekerdal. Ik had er een
bespreking met Yvonne over de kleine beestjes lessen. Ik was veel te vroeg en
dronk koffie met de drie imker heren. Ze zouden vandaag honing gaan slingeren.
Ik vroeg of ik kon helpen. Daar waren ze wel blij mee.
Imker Dirk ging
honingraten uit de bijenkasten halen. Dat duurde wel even. Uiteindelijk had hij
zo’n 30 honingraten om te slingeren. Ik kreeg een vork met lange pennen eraan.
Hiermee moest ik net onder de oppervlakte gaan om zo de dekseltjes van de
honingkamers te verwijderen. Als
alle kamers open zijn, draai je de honingraat om en is de andere kant aan de
beurt. Nu druipt er al langzaam honing uit de andere kant. Als je dan bedenkt
dat 1 bij in haar hele leven, ongeveer 1 theelepeltje honing verzamelt, is
ieder druppel die er naast valt een verspilling van weken werk van zo’n
bijtje….. netjes werken is respect hebben voor hun werk. De deuren zijn dicht.
Tegen de raam zoemt een redelijk boze bij. De imker verteld dat dit bijtje
voorlopig maar beter niet naar haar volk terug mag keren…. Ze communiceren met
elkaar, en zo’n volk kan dus besluiten om massaal uit te rukken om hun honing
terug te gaan halen. Tja, bezoek
krijgen van zo’n 3000 boze bijtjes, is niet iets waar ik nou echt op zit te
wachten.
Als alle kamers ontzegelt zijn, komt de honingraat in de
centrifuge. Hier kunnen er 4 tegelijkertijd in. Eerst wordt er langzaam
gedraaid. Als er namelijk te snel geslingerd wordt, drukt de volle achterkant
teveel, waardoor de raat kapot gaat.
Ik geniet van alle informatie die ik gaandeweg oppik. Een
fijne bezigheid. Zo’n mooi karwijtje en dat op Earth Day mogen leren. Fijn
toch?
Imker Joep maakt de wasplaten aan de raten voor zijn nieuwe kast . |
Ik kom graag in de Natuurtuin. De sfeer is er fijn en
rustig. Volgende maand ga ik daar de “Kleine beestjes lessen” verzorgen. Kleuterklassen van
verschillende scholen komen dan naar de natuurtuin en ik mag ze dan les geven.
Dat wordt ook feest. Ik kijk er al een hele tijd naar uit….. weer een beetje
juf zijn….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten