De bahnda tiert nog steeds, in alle hevigheid en wordt nu ook wel ongemakkelijk. De stalletjes met vers fruit en groenten blijven leeg, de winkels dicht. Ook ’s avonds. De “torch rally’s” worden grimmiger en kosten meer banden die in brand gestoken worden.
De ATM van de banken zijn afgesloten en je kunt dus nu nergens meer pinnen. Het vliegveld is nog dicht. Groepen gaande straten door en controleren of er ook nergens iemand stiekem op een kantoor aan het werk is, en als dat wel zo is, moeten ze eruit komen en het kantoor afsluiten…..
Vandaag merken ook Ewa en ik dat we al een behoorlijke tijd veel bij elkaar zijn. Er is weinig ruimte voor prove sfeer of eigen ruimte. Daar worden we beide ook wat kriegelig van…..Dit moet nel opgelost worden.
Ik heb een mailtje gestuurd naar het consulaat en kreeg een bemoedigend mailtje terug dat VSO er nu alles aan doet om ons uit het bhanda gebied te halen, en naar Kathmandu te brengen tot het weer open is.
Als alles goed gaat, ben ik morgenavond in Kathmandu! Nu maar hopen dat het gaat lukken.
Voor degene die graag meer over deze bhanda willen weten;
ekantipur: life-woes-in-dhangadhi-due-to-strike
Het boek heb ik waarschijnlijk morgen al uitgelezen….1100 bladzijden….jammer dat het bijna gedaan is, het is een fantastisch boek! Het is wel heerlijk om weer het genot van het lezen ontdekt te hebben....Ik geniet echt van het wegduiken in een verhaal. Daar kan een tv toch niet aan tippen.... ;-)
ekantipur: life-woes-in-dhangadhi-due-to-strike
Het boek heb ik waarschijnlijk morgen al uitgelezen….1100 bladzijden….jammer dat het bijna gedaan is, het is een fantastisch boek! Het is wel heerlijk om weer het genot van het lezen ontdekt te hebben....Ik geniet echt van het wegduiken in een verhaal. Daar kan een tv toch niet aan tippen.... ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten