Zwijgtherapie, wist-je-datjes, Holi.

Ach mensen, nu zit ik hier in de hostel en mag een week lang niet praten! Ik op 1 maart was bij de KNO arts, daar stuurde dr. Buddha Basnyat mij naar toe. Die KNO arts deed gelijk en ter plekke een endoscopie om naar mijn stembanden te kijken, Ik ben namelijk nu al 7 weken hees.

De KNO arts constateerde dat mijn stembanden rood en gezwollen waren en ook niet goed sluiten. Als het na een week van totaal spreekverbod niet over is, wil hij dat ik begin met spreektherapie….. nu nog 5 dagen te gaan…

Het leven in de hostel is een heel stuk duurder dan dat ik op mijn eigen stekkie mijn eigen potje kan koken enzo. Ook mis ik mijn eigen spulletjes die ik nu in mijn huisje in Nepal heb vergaard en natuurlijk de harp om erop te spelen.

Het ziek zijn duur(t/de) te lang en gaf veel te veel tijd om na te denken. Ook dat ik niet wist waar ik nu precies zo ziek van ben geworden, maakte het niet makkelijk. Ik schreef over een geworstel met mijzelf 4 bladzijden vol en had er gesprekken over. Ik ben er nu wel uit. Ik ga terug naar Tikapur en ga daar verder met het werk dat ik daar begonnen ben. Ik zal er werken met de leerkrachten en de kinderen en voor de rest zullen er wat extra documenten mijn kant uit komen waar ik wat mee zal moeten.

ondertussen heb ik aan een document gewerkt uit Uganda, dat over het voorkomen van slaan op scholen gaat. Het zat al heel goed in elkaar en kan nu goed gebruikt worden in ieder land. Ik heb er een sterk religieus tintje af gehaald, en ook het land specifieke. verder heb ik op het onderwerp nogal wat onderzoek gedaan op het internet en dat leverde ook bruikbare informatie op. Dat probeer ik nu te verzamelen, zodat ik het later toegankelijk kan maken voor anderen.

Daarnaast heb ik mijn actieplan opnieuw bekeken en meer mijn ding proberen te maken. Ik ga proberen in deze “semi-management” setting toch dicht bij mezelf te blijven.

ook moet ik met mijzelf in het reine komen hoe ik met de geïsoleerde plaatsing in Tikapur om kan gaan. Is mij dat gegeven of niet? That’s the question…..

Om het allemaal ook weer een beetje gezellig te krijgen heb ik ondertussen voor jullie een aantal “Wist-je-datjes” op een rijtje gezet;

Wist-je-datjes:

- hier mensen voor taken gaan.

- relaties belangrijker zijn dan doelen.

- getrouwde vrouwen gemakkelijk te herkennen zijn want die hebben in de scheiding van hun haar, rood poeder en ze dragen glazen armbanden en een ketting van kleine kraaltjes.

- getrouwde mannen nergens aan te herkennen zijn.

- vrouwen in prachtige Kurta sarwaals lopen met de meest mooie kleuren, en mannen soms ook.

- volwassen mannen hand in hand met elkaar over straat lopen

- Veel mensen hun dagen door brengen met ZITTEN en KIJKEN.

- Veel mensen  hier luizen hebbenen ontluizen is 1 van de dagelijkse bezigheden, maar wanneer men niet beschikt over een luizenkam, wordt dit gewoon met de handen gedaan.

- Men hier geen vuilnisbakken of afgesproken stortplaatsen heeft en dus gooit men alles gewoon op straat, of in de rivier,...

- De gemiddelde leeftijd die men hier bereikt,57 jaar bedraagt!!! 

- Het gemiddelde jaarinkomen is 300 dollar!!

- Als je een stupa gaat bezoeken, je er links omheen moet wandelen.

- De mensen hier STERK in geloven reïncarnatie.

- De was hier gewoon wordt gedaan in de vuile rivier en mensen wassen zichzelf gewoon aan de kant van een drukke weg, op straten en pleinen.

- Bagage van passagiers op het dak van de bus gebonden wordt.

- Er hier VEEL mensen op straat slapen, gewoon omdat ze slaap hebben of omdat ze geen woonplaats hebben.

- Het toiletpapier hier elastisch is.

- Vele vrouwen (en vooral de vrouwen in bergdorpjes) een neusbel dragen.

- Sommige mensen hier in een huis ter grootte van een halve garage wonen waarin enkel een bed staat en dat afgesloten wordt door rolluiken.

- Bijna alle beelden en tempeltjes zijn besmeurd met een rood poeder, Tikka poeder,  rijst en blaadjes van de Afrikaantjes. Dit ter eren van de goden. 

- men hier op 1 WEEK meer bacteriën binnen krijgt dan op 1 MAAND in Nederland!

- De bacteriën me al twee keer gevloerd hebben (details van deze uitspattingen zal ik jullie besparen)

- dat het niet zo gek is, want iedereen schraapt hier regelmatig zijn keel om de fluimen op de grond te spugen….overal.

- je hier op de toiletten niet kunt zitten, maar erboven moet staan.

- Tibetaanse kloosters en Stupa's zijn erg goed.

- Van de prijs die men hier vraagt, mag je meestal 20 procent afbieden en dan verdient men er NOG aan (soms vindt men 1/2 van de prijs zelfs goed)

- Over een afstand van 100 km rijd je ongeveer 4 tot 5 uur met de bus.

- "AUW" betekent hier "kom''

- Soms raakt het water OP en de laatste restjes dienen dan om te koken. Tanden poetsen, kleren wassen, jezelf wassen,... zijn dan even niet meer mogelijk. Soms duurt het ook twee dagen voor er nieuw water is.

- Men noteert hier op de verpakking van voedingswaren niet tot wanneer het goed is, maar wanneer het gemaakt is.

- Je ziet hier ZELDEN of NOOIT een vrouw achter het stuur van gemotoriseerde voertuigen.

- De meeste vrouwen zijn hier zo wat een hoofd kleiner dan ik.

- men heeft hier bakkerijtjes op wielen.

- je hier overal bananen bomen vindt.

- men vaak ja zegt uit beleefdheid, en vervolgens niets doet, omdat het eigenlijk nee had moeten zijn….

Vandaag was ik ook getuige van een soort bandha… Er stonden een 20-tal jonge knullen midden op een drukke weg, met een grote politei macht eromheen. De jongeren worden per sms opgeroepen naar een bepaalde locatie te gaan om zich daar onaangenaam te manifesteren en de orde te vertoren.

Een aantal jaren geleden waren er veel Maoïsten in dit land die erg nadrukkelijk dingen wilde vernaderen en daar erg dwingerig in konden zijn. ook geweld was niet uitgesloten.

Nu zitten Maoïsten in de regering en zijn de grootste problemen voorbij. Echter, er zijn erg vaal mannen bij de maoïsten in dienst getreden, een soort leger. Nu biedt de regering een grote premie voor allen die kunnen aantonen bij die beweging te horen en er nu uit willen stoppen, maar dan moet je kunnen bewijzen dat je erbij hoort of hoorde.

Degene die nu regelmatig voor overlast zorgen zijn jonge knullen die niet kunne aantonen dat ze erbij hoorden, en toch zo’n vergoeding willen. In ieder geval is dit wat ik begrepen heb van iemand die mij daarover vertelde die er meer vanaf weet.

Morgen is er ook weer een nationale Bandha…alle scholen dicht, winkels dicht en het verkeer ligt stil……erg slecht voor de economie en de ontwikkeling van dit land!

Maar goed, het is een land van tegenstellingen. Overal zijn ze nu bezig met de voorbereidingen voor het Holi festival. Het Holi festital  

Rond 7 maart 2012 viert men in Nepal het  Pagwa of Holi-feest, vijf weken na het planten van de holika op Basant Panchami. Dit lentefeest is tevens het nieuwjaarsfeest van de hindus. De avond voorafgaand aan Holi is Holika Dahan; de brandstapel wordt verbrand.

De oorsprong van dit feest ligt in de natuur, de religie, de mythologie en de historie van de Hindus. Holi wordt dan ook in samenhang met een reeks van gebeurtenissen gevierd. Een feest houdt een boodschap in. Zo symboliseert het Holi-feest de overwinning van het goede op het kwade, van licht op duisternis, van kennis op onwetendheid, van recht en waarheid op onrecht en onwaarheid. Het Holi-feest is een lente-, nieuwjaars-, en overwinnigsfeest.

Holi wordt ingeluid met het planten van de Holika (een stek van de ricinus/castorolie plant) wanneer de lente (vasant)begint. Deze dag heet dan ook Vasant - pancami of Vasant - utsav (lentefeest). De winter, die veel narigheden en ongemakken met zich meebrengt is dan over zijn hoogtepunt heen. De dagen gaan lengen. Er is meer licht en meer warmte. Dit betekent dus meer bloei en leven in de natuur, hetgeen ook op het gevoel en gemoed van de mens inwerkt. Ook de mens is blij en viert samen met de natuur feest. 40 dagen na het planten van de Holika wordt er een brandstapel omheen gevormd. Het is dan volle maan en een dag voor het Holi-feest. Na een offerrande welke wordt verricht door een pandit (priester), wordt het plantje (symbool van het goede) verwijderd. Het kwade, (gesymboliseerd door de brandstapel ) wordt vernietigd door het in brand te steken. Nadat de stapel in brand is gestoken zingen speciale muziekgroepen (cautalgroepen) stichtelijke en Holi-liederen. Al zingend maakt men rondgangen om de brandende stapel als teken van de overwinning van de goede macht en vernietiging van de kwade macht. Het zingen gaat door totdat de Holika helemaal verbrand is. Dit gebeuren, een dag voor het eigenlijke Holi-feest wordt de Holika - dahan genoemd.

De eigenlijke Holi dag

Holi wordt ingeluid met het planten van een stek van de ricinus-casterolie plant door een pandit, een priester, tijdens een speciale ceremonie. Rondom de geplante “Holika" wordt gedurende de volgende 40 dagen een brandstapel gevormd van hout, droge takken, stro enzovoorts. Deze brandstapel symboliseert het kwade en wordt tijdens de vooravond van Holi, in brand gestoken. Dit is op de avond van volle maan in maart. In de Hindu-jaartelling is dit de maand Phagun. Naar deze maand wordt dit feest ook Phagua (Pagwa)genoemd.
Op de morgen van Holi komen mensen bijeen op de plek van de veraste brandstapel. Na een gebed en het uitspreken van een zege-wens voor geluk en welzijn van de gemeenschap in het nieuwe jaar, brengt men elkaar met as, vol vreugde, een eerste stip, een geluksteken (tika) op het voorhoofd aan om elkaar vervolgens met as te bestrooien en in te wrijven ten teken dat de kwade macht overwonnen is. Hierna wordt er de hele dag, tot laat in de nacht uitbundig gefeest: gegeten, gedronken en gezongen door jong en oud samen met familieleden, vrienden en kennissen. Het is immers een volksfeest. Men besprenkelt elkaar met parfum en reukwater, bepoedert elkaar flink en begiet elkaar met allerlei gekleurde vloeistof, die de in bloeistaande natuur symboliseren.

Wanneer je tijdens het Holi festival in Nepal bent, kun je twee dingen doen:
Gedurende het feest binnen blijven of: naar buiten gaan en meemaken hoe iedereen elkaar
met gekleurd poeder en water bestrooid.   Je staat er daarna dan zeker gekleurd op!!