zondag 11 maart 2012

Back in the Terai.....


Om 8.00u vertrok ik per vliegtuig terug naar de Terai. Net na 9.00u landde ik in Nepagunj. Willeke kwam me ophalen. Ik voelde gelijk dat de temperatuur hier een heel stuk hoger ligt dan in Kathmandu. Met riksja en bus naar de stad en het verpleegstershuis waar ze woont. Ik zag leerde een paar meisjes kennen die daar ook wonen. Willeke heeft een ruime kamer te wonen. Keuken, wasplaats en wc worden gedeeld.
Na dal Bhat gegeten te hebben, zijn we de stad in gegaan. Het is niet zo’n grote stad. Het is weer een hele andere sfeer dan in Dhangadhi. Het valt me wel op dat veel mensen hier mij/ons aanstaren…ik was het even vergeten….
Veel mensen lopen met een paraplu, als parasol tegen de zon. Het is hier echt warm, goed warm! Ik was blij dat ik alleen mijn  dunne kurta aanhad.
Het ruikt ook…allerhande geuren zijn waar te nemen. Van voedsel dat gekookt wordt, maar ook van de riolen, die overal gewoon open zijn. Alles komt in open goten langs de straten. Zelfs het afvalwater van het ziekenhuis….komt rechtstreeks op straat.

Onderweg kochten we verse fruit voor Penny en Lula. s’ Avonds zijn we uit gaan eten, ter ere van Lula’s en Penny’s verjaardag. Het was in een leuk lokaal restaurantje. Het was erg gezellig en ik leerde een aantal nieuwe mensen kennen.

Vandaag hebben we lekker rustig aan gedaan. Het is enorm gezellig om bij Willeke te zijn en lekker bij te kunnen kletsen. Dat soort contacten zijn toch van grote waarde!
Dadelijk gaan we naar het internet café. Dan hoop deze verhalen ook op het blog te kunnen plaatsen.
Moren ga ik terug naar Tikapur, met de bus. Ik ben benieuwd hoe lang de reis zal duren.

Ha, toen kwam ineens Lula langs, met haar jonge pup Sigi. Dat was heel gezellig. Ze vond dat ze gisteravond te weinig tijd had gehad om met ons te kletsen. Een power gaat er van haar uit! Ze heeft hier een geweldig sociaal netwerk opgebouwd van Nepalese mensen en Westerlingen. Dat houdt ze goed de balans in. En fit dat ze is....Twee weken geleden deed ze voor het eerst mee aan een trialton en werd twee van de vrouwen.
Het is een spontaan mens die wel kritisch in het leven staat. Ze denkt erover haar verblijf met een jaar te verlengen, werkend in livelihood. Ze heeft nu haar motorrijbewijs en Wil samen met Willeke zo naar Tikapur komen. We zullen zien.

Zo nu op naar het internet café, en een ticket kopen voor morgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten