Om 8.00u vertrok ik per vliegtuig terug naar
de Terai. Net na 9.00u landde ik in Nepagunj. Willeke kwam me ophalen. Ik
voelde gelijk dat de temperatuur hier een heel stuk hoger ligt dan in
Kathmandu. Met riksja en bus naar de stad en het verpleegstershuis waar ze
woont. Ik zag leerde een paar meisjes kennen die daar ook wonen. Willeke heeft
een ruime kamer te wonen. Keuken, wasplaats en wc worden gedeeld.
Na dal Bhat gegeten te hebben, zijn we de stad
in gegaan. Het is niet zo’n grote stad. Het is weer een hele andere sfeer dan
in Dhangadhi. Het valt me wel op dat veel mensen hier mij/ons aanstaren…ik was
het even vergeten….
Veel mensen lopen met een paraplu, als parasol
tegen de zon. Het is hier echt warm, goed warm! Ik was blij dat ik alleen
mijn dunne kurta aanhad.
Het ruikt ook…allerhande geuren zijn waar te
nemen. Van voedsel dat gekookt wordt, maar ook van de riolen, die overal gewoon
open zijn. Alles komt in open goten langs de straten. Zelfs het afvalwater van
het ziekenhuis….komt rechtstreeks op straat.
Onderweg kochten we verse fruit voor Penny en
Lula. s’ Avonds zijn we uit gaan eten, ter ere van Lula’s en Penny’s
verjaardag. Het was in een leuk lokaal restaurantje. Het was erg gezellig en ik
leerde een aantal nieuwe mensen kennen.
Vandaag hebben we lekker rustig aan gedaan.
Het is enorm gezellig om bij Willeke te zijn en lekker bij te kunnen kletsen.
Dat soort contacten zijn toch van grote waarde!
Dadelijk gaan we naar het internet café. Dan
hoop deze verhalen ook op het blog te kunnen plaatsen.
Moren ga ik terug naar Tikapur, met de bus. Ik
ben benieuwd hoe lang de reis zal duren.
Ha, toen kwam ineens Lula langs, met haar
jonge pup Sigi. Dat was heel gezellig. Ze vond dat ze gisteravond te weinig
tijd had gehad om met ons te kletsen. Een power gaat er van haar uit! Ze
heeft hier een geweldig sociaal netwerk opgebouwd van Nepalese mensen en
Westerlingen. Dat houdt ze goed de balans in. En fit dat ze is....Twee weken geleden deed ze voor
het eerst mee aan een trialton en werd twee van de vrouwen.
Het is een spontaan mens die wel kritisch in
het leven staat. Ze denkt erover haar verblijf met een jaar te verlengen,
werkend in livelihood. Ze heeft nu haar motorrijbewijs en Wil samen met Willeke zo naar Tikapur komen. We zullen zien.
Zo nu op naar het internet café, en een ticket
kopen voor morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten