Bardia National Park

Eindelijk is het dan zover. Ik ga met Willeke en Akke-Antje naar lonelyplanet Bardia-national-park . Ik heb me er enorm op verheugd, vooral op de olifantensafari.

Een busrit als gewoonlijk. Vol, geen persoonlijke ruimte, geurtjes en kleurtjes, maar dit keer hadden we zelfs een kip en twee geiten aan boord….

Aangekomen in Asmaba, kwam twee minuten later ook akke-Antje aan, (wat een timing… ) en werden we door een medewerker van Foresthideaway opgehaald en naar het resort gebracht in een open jeep. De rit duurde zeker nog een kwartier en de omgeving begon er  veelbelovend uit te zien. 

We werden verwelkomd met een drankje en drie gidsen hielden een praatje over alle mogelijke excursies en activiteiten. We besloten om in ieder geval een halve dag door het park te wandelen met een gids, een hele dag raften op de rivier en een olifanten safari. Tijdens dit gesprek kwamen al de eerste verhalen in verband met de wilde dieren in het park. Er wonen groepen olifanten, neushoorns, hertjes, krokodillen, zoetwater dolfijnen, luipaarden, apen heel veel verschillende vogels en natuurlijk een grote diversiteit aan insecten.

Na onze spullen op de kamer gebracht te hebben, maakten Akke en ik een wandeling naar een Tharu dorpje. Lopend over de velden leerde ik het Menthol kennen, en weet nu het verschil tussen menthol plantjes en munt. Ook zagen we mango-, lisji bomen, ananas struiken, we zagen verschillende groene parkieten met een oranje kraagje, kleine zwart-paarse vogeltjes, een heleboel schitterende vlinders, gekko’s en salamanders.

We hoorden het verhaal over de luipaard die hier vrij leeft. Momenteel zoekt hij/zij regelmatig naar een makkelijke prooi. Vorige week dode hij twee geiten en pas twee dagen geleden volgde hij een fietser een aantal 100m.

Tja, ook dat is Nepal.

Het was een geweldige wandeling en we zagen zoveel meer doordat onze gids zulke goede ogen heeft en ons op van alles attent maakte.

Na de wandeling gingen we een hapje eten in het restaurant.

Ik bestelde een vegetarische burger. Die smaakte best, maar ik had gelijk het gevoel teveel gegeten te hebben. Een gevoel dat ik niet zo snel heb….hmmm

Toen ik goed en wel sliep begon het, rommelende buik, wat krampen, misselijkheid en dat werd erger en erger. Buikgriep. Ik zal jullie de details besparen, behalve dat ik nooit geweten heb, dat er zoveel vrije vloeistof in een lichaam aanwezig kan zijn. Pfff.

De volgende ochtend kwam Willeke aan. Lekker op tijd. Om 9.00u was ze er al.

Ik was zo slap als een vaatdoek. Ook de buikgriep was alles behalve over. Balen. Ik kon ’s middags niet mee de jungle in om op wandelsafari mee te gaan. In plaats daarvan O.R.S.

De wandeling was voor Akke en Willeke wel een succes. Ze hadden heel wat dieren gezien en moesten op de vluchten voor een enorme mannetjes olifant, die ineens 10m voor hun neus stond.

In de nacht verdween de buikgriep zoals hij gekomen was….maar wel nog slapjes. Een rustdagje om bij te komen leek me het verstandigste. Op het programma stond de hele dag raften in een bootje in de hitte op de rivier…..dat leek me net iets te veel.

In de ochtend leerde in Sam en Sofie kennen. Twee Engelse medicijn studenten die nu hun buitenland practicum doen. Ze hadden nieuwe Ncell kaarten voor hun gsm nodig. We maakten een mooie wandeling met z’n drietjes naar een winkeltje in het dorp. Een half uurtje lopen. Onderweg zagen we een groep aapjes die aan het spelen waren.

In het bos is het echt zalig. De temperatuur is veel aangenamer dan in het dorp, laat staan Tikapur….en ik kom er niet over uit, hoeveel verschillende vlinders hier leven.

Rond een uur of 19.00u kwamen Akke-Antje en Willeke weer terug. Ze waren doodmoe. De hele dag op het water en nog twee flinke wandelingen, Willeke bleek ook nog maagdarm problemen te hebben…hmm. Maar ze hadden een geweldige dag gehad. Neushoorns gezien en ze moesten zelfs op de vlucht voor een grote olifanten bul. Willeke had meer dan 300 foto’s gemaakt….

De volgende dag was het dan zover. Op naar de olifanten om 6.00u ’s ochtends. Een wandeling naar de jungle en vervolgens een hele safari op de olifantenrug door de jungle van de Terai. Schommel, schommel, schommel….heerlijk! Van zo’n drie meter hoogte konden we de omgeving bekijken. We zagen heel veel hertjes. Ze bleven gewoon nieuwsgierig staan kijken en maakten geen aanstalten om te vertrekken. We konden erg dichtbij komen.

Verder zagen we apen, een heleboel vogels en een paar kleine uiltjes. Het was heel bijzonder. De neushoorns en tijgers lieten het afweten, maar ik heb ontzettend genoten.

Hierna bezochten we nog de krokodillen farm. Wat zijn dat toch prehistorische dieren he?

Na de rit lekker ontbeten, waarop mijn maag wel weer wat protesteerde, en toen met de bus terug naar Tikapur, samen met Akke Antje. Willeke ging heel ziekjes terug naar Nepalgung…..

Het was echt eruit zijn, een heerlijk vakantiegevoel heb ik gehad, ook al was het een beetje kort en gekleurd door de darmproblemen. Ik kan Bardia iedereen aanbevelen.