Pokhara manparchha, zo'n mooi plekje...

Aangekomen bij Debby’s woning kwamen Ludya, Beth en Benji ook al aangelopen. Ze waren uitgenodigd om op de thee/koffie met Brownies te komen. Het was heel gezellig ze allemaal wee te zien. We hebben wat ervaringen uitgewisseld over ons werk op scholen en hoe verschillend dat toch is. Zeker Pokhara in vergelijking met Tikapur!

Pokhara is goed georganiseerd. De huizen zijn van steen en zien er netjes uit. Alles ziet er trouwens erg netjes uit. De lucht is lekker fris en het is zeker niet stoffig.

Als ik uit de slaapkamer naar buiten kijk zie ik toppen van de Himalaya. Het heeft wel veel weg van Zwitserland, vooral met Wallis. Toch zijn er grote verschillen…hier b.v. staan gewoon bloeiende en vruchtdragende bananenbomen in tuinen.

Ik heb heerlijk geslapen. Vanmiddag ga ik er met Debby op uit. Boodschapjes doen en iets van Pokhara zien. Lijkt me geweldig.

Mijn gezondheid gaat ook goed vooruit. Ik hoest nog een beetje en de uitslag lijkt iets minder te worden. Het enige dat echt hinderlijk is, is de pijnlijke gewrichten, die vooral opspelen als ik wil gaan zitten, of weer wil opstaan na een tijdje.

Inmiddels is het vrijdag. Ik ben vandaag terug gekomen van Pokhara. Het was er heel erg fijn. Ook prettig om Debby te leren kennen. Ik heb van ma t/m do steeds twee uur Nepali-les gehad van Reka. Ze is een geweldige juf en ik heb weer een heleboel opgestoken. We gaan kijken of we via Skype kunnen lessen als terug ben in Tikapur.

Op maandag had Debby migraine en heb ik met Ludya kort gewinkeld en gekeken naar Kurta’s en sari’s….nou ja, gekeken….gekocht. Op zondag had ik al een schitterende sari in een etalage gezien. Ik liet hem Ludya zien…ze was er ook weg van. Nu zijn we uitgenodigd door de Buddhanilkanta school om het 25jarig jubileumfeest te komen komende zaterdag, en daar kun je niet in een gewone winter kurta naar toe. In de winkel waar Ludya haar Kurta’s bestelde heb ik ook een hele mooie set gekocht. In oud roze met lila. Mijn kleuren.

Daarna zijn we naar de winkel met die prachtige sari gegaan. Na wat onderhandelen heb ik hem gekocht. Mensen, hij is schitterend. Lila. Hiermee kan ik wel naar een feestje op een school waar de Koninklijke familie naar school ging.

Op dinsdag ben ik mee geweest naar de school van Ludya. Haar school ziet er een stuk beter uit dan de mijne. Het gebouw heeft ramen en deuren. Ook hangen er tekeningen van de kinderen aan de muur. De sfeer leek er goed te zijn. Er netjes!

Ludya organiseerde een workshop op management gebied. Ze werkt dus op een ander niveau dan mij.

Woensdag heb ik een groente  schotel gemaakt voor de VSO-ers. Het was gezellig om me z’n alle te eten.

De VSO-ers in Pokhara hebben het goed voor elkaar. Hun appartementen of woningen zijn geweldig en van alles voorzien. Zelfs warme douche! Het nadeel daar is wel dat ze er ook 2x7uur per dag zonder stroom zitten. Ook worden ze meestal gezien of bekeken als toeristen en dat maakt integratie een stuk lastiger. Maar de omgeving is er zo ontzettend schitterend…de bergen, de frisse lucht….echt helemaal te gek! Het is een goed en gestructureerd stadje en er is al heel veel hulp naar toe gegaan. Zo anders dan Kailali.

De donderdag heb ik mijzelf getrakteerd op Likeside Pokhara! Ooooh mensen, wat  is dat schitterend… ik zou er de hele dag naar de bergen en het water kunnen staren.

Maar goed; vandaag weer terug naar Kathmandu nu weer in de PGH.

Ik voel me stukken beter. De uitslag is rustiger en ’t hoesten bijna over, alleen mijn knie en enkel doen nog pijn. Dat wordt allemaal goed in de gaten gehouden door de NIC.

Morgen naar een sjiek feestje op een sjieke school…. Ik ben benieuwd.


Zoals gewoonlijk weer foto's op Facebook; Kuren in Pokhara.