Langzaam beter worden

Ik lijk nu toch wel een beetje op te knappen. Het hoesten is wat minder, de uitslag minder rood, maar nog wel erg hinderlijk. Koorts is gezakt, mijn spieren en gewrichten spelen nog behoorlijk op. Als ik geen Brufen neem, is bewegen een behoorlijk pijnlijke zaak. Maar ik vertrouw er op dat dit ook snel zal verbeteren.

Gisteren is Debby uit Pokarha hier aangekomen. Vandaag komen Mark en Gwyneth. Ze zijn hier voor de anual review op het VSO kantoor. Natuurlijk verblijven ze in de PGH. Dat maakt het wel iets gezelliger. Debby vertelde me dat Emilie er vanmiddag ook zal zijn. Gisteravond heb ik dus gezellig met Debby zitten kletsen en haar foto’s  van Kailali laten zien. We hadden het erover hoe zinvol het zal zijn om voor 1 week terug te gaan naar Kailali, mocht ik vrijdag genoeg hersteld zijn. Zij vond dat ik het maar goed uit moest zieken en eerst bij krachten moet komen. Dat ben ik wel met haar eens. Ze nodigde mij uit om zaterdag week mee naar Pokhara te komen als ik me goed genoeg voel.

Jeetje…wat een geweldige uitnodiging, ik wist even niet wat ik hoorde. Ik zou een hele week welkom zijn! Dat zou eigenlijk wel fantastisch zijn denk ik. Dan hoeft VSO niet een extra week lang de PGH te betalen, en ook geen retourticket naar Kailali. En ik zou het prachtige Pokhara kunnen zien en daar lekker energie bij kunnen tanken. Nu maar hopen dat ik vrijdag genoeg fit ben om met haar mee te gaan.

Jullie merken natuurlijk allang aan mijn schrijven dat ik in mijn hoofd al een heel stuk beter ben, maar nu mijn lichaam nog he…

Woensdag;

Afgelopen nacht heeft het flink geonweerd. Ik werd er zelfs van wakker. Het geluid kan in deze vallei niet weg en het donderen klonk dan ook zeer onheilspellend, net als af en toe in Zwitserland. Eerst dacht ik zelfs even dat het een aardbeving was, maar was erg opgelucht toen ik de bliksem zag…..

Vandaag regent het al; de hele dag. Het is koud en donker. Niks aan. Nu voel ik mij weer ietsje beter, dus van verveling en al veel te veel gelezen te hebben, heb ik maar weer tijdelijk een oud genoegen opgepakt. Spelletjes op FB….ja, ik weet het FOEI!!! Maar wel leuk om de tijd mee rond te krijgen. En ‘t kan toch alleen maar zolang er stroom is. In Kailali s mijn internet toch niet snel genoeg…

Hier in Kathmandu is veel meer powercut dan bij ons in Kailali. In Kailali is dat momenteel 2x 2,5 uur. Hier in KTM is dat 2x 7 uur! Ik moet goed rekening houden met de stroomuitval als ik mijn telefoon en laptop toch graag opgeladen wil houden…..

Na een druilerige en donkere dag in de PGH, ben ik met Willeke en Tom van Jumla, en Debby naar Sal’s Pizza place geweest. Het is hier ongeveer om de hoek en de pizza is heerlijk! Met veel smaak gegeten. Ik moet wel toegeven dat mijn smaak echt aan het veranderen is. De pizza smaakte wat aan de flauwe kant, flink wat zout, peper en chili hielpen daarbij wel.

De eigenaar van die zaak kwam een praatje maken. Hij is een Amerikaan die een aantal weesjongens onder zijn hoede heeft genomen en al een aantal jaren hier in Nepal is. Hij had een paar interessante verhalen. In ieder geval probeert hij een 6-tal jongens een betere toekomst te bezorgen.

Tja, ik dacht dat het afgelopen nacht erg tekeer gegaan was met onweer, maar zoals nu bezig is, heb ik geloof ik nog nooit eerder gehoord/gezien. De stroom viel er een half uur van uit, en het is nog niet afgelopen.

Donderdagochtend

Ik voel me een heel stuk beter vandaag! Gelukkig maar. Koorts blijft ook weg. Alleen de uitslag op mijn handen neemt toe en breidt zich uit naar mijn onderarmen. Ik ga vandaag maar eens bellen met de kliniek. Afgelopen zondag vertelde de dr. Dat ze ook een dermatoloog in huis hebben, en ik wil graag weten of die er morgen ook is. Anders is het misschien verstandig om er vandaag nog even langs te gaan.

Vandaag is het weer ietsje beter. Het onweer is gestopt en een water zonnetje probeert de stemming iets verbeteren. Alles is nat. Voor Kathmandu is dat wel erg prettig. Het helpt tegen de stof en ook de luchtvervuiling lijkt een stuk beter te hebben…..

Vanavond ga ik waarschijnlijk met een heel stel van VSO in een gezellig restaurantje eten, hier niet al te ver vandaan. Ik heb er zin in.

Ook denk ik dat ik het aanbod van Debby aan ga nemen om zaterdag mee naar Pokhara te gaan. Ik kan bij haar logeren en die prachtige sta gaan zien. Omdat ik dan ook graag de ppp-school van Ludya wil zien en waarschijnlijk ook een dag mee zal gaan naar haar school, valt het onder VSO. Ze krijgt dan zelfs NRp 150 per dag/nacht dat ik bij haar logeer. Nou als ik dat zo bekijk is het misschien nog wel een geluk bij een ongeluk.