Project "Schone Maas"

Afgelopen zaterdag was er weer een bijeenkomst van de IVN Natuurgidsencursus. De les werd ingevuld door het project “Schone Maas” dat op de agenda stond. Eerlijk gezegd moest ik er even van bijkomen…..

Het begon allemaal met de aankondiging van John, dat we het niet over mooie dingen zouden gaan hebben. Hij was zelf in het gebied gaan kijken langs de Maas, waar wij een uurtje later de oever zouden gaan opruimen. Hij vertelde dat hij er allerminst vrolijk van was geworden…..en dat was zachtjes uitgedrukt.

De les begon met een lezing van Gijsbert Tweehuijzen die toch zelf live aanwezig was, ondanks zijn drukke agenda.

Hij is een bevlogen man die na heel wat omzwervingen in zijn leven, nu doet waar hij 100% passie voor heeft. Hij heeft aan de TU in Delft gestudeerd, werkte bij DSM met name aan plastic verpakkingsmateriaal, werd leraar aan de HS Zuyd, en nu is hij met een soort van “vervroegd pensioen”.

De lezing ging over plastic. Hoe het een onderdeel is van ons dagelijks bestaan, de ontwikkeling, duurzaamheid, productiekosten ook in vergelijking met andere producten, en de gevolgen van het zwerfafval plastic.

Naast getallen betreffende de productie en gebruiksvriendelijkheid, waar plastic vaak verbazingwekkend positief uit kwam, waren de plaatjes van de gevolgen van plastic zwerfafval vreselijk schrikbarend!

Ook werd er verteld dat op zich plastic niet giftig is, wel kunnen er schadelijke stoffen vrijkomen wanneer het te hoog verhit wordt. Nu is het wel zo, dat dit niet giftige plastic na een tijd lang in zee in het zoute water te hebben rondgedobberd, een heleboel andere giftige stoffen wel gaat absorberen. De giftige stoffen kunnen zich makkelijk aan de koolstof moleculen binden. Veel oud plastic in zee, zou dus eigenlijk  de zee kunnen “ontgiftigen”…… Ware het niet dat veel vissen plastic voor voedsel aanzien en de stukjes groot of klein oppeuzelen. De vissen werken dus als een soort verzamelstation voor giftig plastic.

Naar aanleiding van dit verhaal heeft dhr. Gijsbert Tweehuijzen een stichting opgericht, en hij houdt zich nu vooral bezig met het voorkomen Plastic in de Maas. Oorzaken hiervoor zijn; 

•             zwerfafval
•             Illegale stort
•             Riool overstort
•             Industriële bronnen

Nu heeft deze meneer een meetbak ontwikkeld waarmee hij kijkt hoeveel plastic afval er in de Maas zit. Wat hij ontdekte is schrikbarend. Hij stelde vast dat er per jaar zo’n 33 ton plastic de zee in stroomt, en dat dan laag berekend en ook alleen nog maar van de Maas!

Er is geen economisch instrument om deze ecologische lekkage aan te pakken! Dat kan alleen met mankracht. Opruimers. Hij noemt deze mensen de echte “Plastic Hero’s”

Voor dit probleem is een brede maatschappelijke ondersteuning nodig.

Bewustwording draagt daar toe bij.

De presentatie die tijdens de lezing gebruikt werd is te zien op de Blog van Wastfree waters 

Na deze lezing gaat de hele groep naar de plek die John uitgezocht had. Boscherveld, achter het hek, aan de Maasoever. Toen we daar aankwamen leek het eigenlijk een hele mooie plek te zijn. We werden uitgerust met werkhandschoenen, afvalknijpers, hesjes (zodat we op zouden vallen), afvalzakken en touw om de zakken mee dicht te binden. Voor de afvoer van het ingezamelde afval werd gezorgd door John.

In twee groepen zouden we naar elkaar toewerken en er was een dik uur de tijd om de handen uit de mouwen te steken.

We liepen naar de aangewezen plek, nog steeds was er alleen prachtige natuur te zien!

Tot….we over de rand van de zandweg konden kijken. Toen werd zichtbaar dat iets verder naar beneden de grond bezaaid lag met afval, de struiken gevuld waren met slierten plastic, stof en heel veel maandverband en incontinentiemateriaal…..het zag er spookachtig uit. Iets dichterbij komend zagen we steeds meer en we raakten stuk voor stuk langzaam ontzet over de omvang van deze vervuiling…..

Vol positieve energie en goede moed, begonnen we aan de klus die ons opgedragen was.

Maar al gauw veranderde de stemming. We werden stil, werkten door en raakten getroffen door wat we er met eigen ogen zagen……

  

We vonden van alles, veel petflessen die eigenlijk makkelijk hergebruikt hadden kunnen worden, ook veel lege blikjes. Ik vond speelgoed autootjes, pluche beesten, wieldoppen en de achterkant van een tv, lege handtas en een stuk schuimrubber leek vastgegroeid te zijn op een boomtak.

Ik was blij dat toen de tijd om was. Natuurlijk was de andere groep bij lange na nog niet in zicht….. er was veel te veel afval om het allemaal opgeruimd te krijgen! Eigenlijk zou iedereen dit eens moeten zien en er eens een uurtje opruimend mee bezig zijn.

Mij maakt het in ieder geval nog veel bewuster van de noodzaak netjes om te willen gaan met afval.

Maar de mate vervuiling daar ter plekke was dermate groot dat het werkelijk deprimerend werkte! Het was vechten tegen de bierkaai. En wat we opgeruimd hebben, was maar een fractie van wat daar nog te doen is.

Wij hadden met de hele groep al 47 zakken vol gekregen!

IVN Natuurgids-cursisten haalden 47 zakken zwerfafval op in een klein uurtje tijd. 

Iedereen kan zich melden bij het CNME om in de natuur op te gaan ruimen, met een groep of gewoon zelf. De benodigdheden zijn gratis te lenen, en de gemeente komt het verzamelde zwerfafval gratis ophalen. Mocht je warmlopen voor zo’n actie bel dan met het CNME tel;  043 321 9941

Ze zijn tegenwoordig gehuisvest aan de Capucijnenstraat 21_C19, 6211 RN Maastricht.

Natuurlijk zou ik het fantastisch vinden als je mij laat weten of jee opruimactie houdt, waar en wanneer. Ik doe mee als er plek voor is in mijn agenda!

Succes!