maandag 31 oktober 2011

Inpakken en afscheid nemen.

Het is een drukte van jewelste. Veel mensen willen nog even persoonlijk afscheid nemen. Daar geniet ik enorm van! Het is echt hartverwarmend wat sommige mensen nu laten zien. Ik ervaar nu zoveel genegenheid, oprechte interesse en warmte. Het doet me echt heel erg goed.
Vorige week zaterdag stonden ineens Suzanne en ZoĆ« voor de deur. Wat een verrassing zeg. Ze kwamen even binnen en kregen een glaasje vlierbloesemsiroop. 
We hebben het gehad over Nepal en wat ik daar ging doen.

Ik ga nog twee keer dansen voor in vertrek. 
Komende woensdag bij Musac en vrijdag avond in Herk-de-Stad. 
Ook daar verheug ik mij heel erg op.

Naast het afscheid nemen moet mijn hele huishouden in dozen verdwijnen, 
en moet ik uitzoeken welke 35kg waardevol genoeg zijn om mee te nemen.
De dagen zijn dan ook erg vol.
Voor ik vertrek moeten er ook nog enkele klusjes in/aan het huis gedaan worden….
ik hoop maar dat het er allemaal nog in past……

Tussen de bedrijven door heb ik afgelopen zondag een mis in de Jongerenkerk in Venlo op mogen luisteren. Het was een hele bijzondere ervaring. Niet het opluisteren, dat deed ik al eerder, maar Hub van de Bosch had mij gevraagd om iets tijdens de overweging te vertellen over het hoe en waarom ik naar Nepal ga, wat ik daar ga doen enzo. Nou dat heb ik gedaan. Het werd een soort biografisch verhaal, en dat het nu logisch en zinvol lijkt  deze stap te maken. Maar ook dat ik net zo goed meedoe aan alle materialisme en net zo ben als een ieder die tegenover mij zat...  Dit bleek nogal wat los te maken bij verschillende kerkgangers en dat uitte zich o.a. in warme praatjes en lieve groeten na de mis. Ook kreeg ik een deel van de missiecollecte om in Nepal op een goede manier te besteden. 
Echt geweldig! Een heel fijn afscheid.
Merlijn, een goede vriendin die ook harp speelt was er ook bij en speelde ook enkele nummers. 
Heel fijn dat zij het spelen in de Jongerenkerk gaat overnemen.

Voor sommige mensen is het niet helemaal duidelijk wat ik precies in Nepal ga doen. Het filmpje van Julie Wilson laat denk ik het duidelijkst zien hoe mijn werk in Nepal er uit zal moeten gaan zien;

Dit filmpje  is aanleiding geweest voor mij om echt te onderzoeken 
of ontwikkelingswerk voor mij een mogelijkheid zou kunnen zijn.

Er zijn nog wat spulletjes verkocht en dat wordt nog opgestuurd of afgehaald. Johan en Brigitte nemen een flink deel van de inboedel mee naar Amersfoort om daar een plek te geven. Nu hoef ik zeker maar twee containers te vullen en geen drie. Dat scheelt wel in de maandelijkse lasten. Heel fijn. Iedere Euro telt, zeker als ik er dadelijk rond zal moeten komen van een vrijwilligersvergoeding. :-)

Vandaag heb ik veel gedaan. Ben nu ook wel moe…..spieren ook. 
Ik ga nog even wat TV kijken en dan vroeg slapen. 
Morgen weer zo’n dag…..





Geen opmerkingen:

Een reactie posten